Kulturno - Istorijsko nasleđe

Solotnik je arheološki lokalitet u Solotuši, oko 9 km od Kaluđerskih bara, na kome dominiraju ruševine srednjovekovnog zamka. Utvrđenje je sagrađeno na stenovitom platou ispod koga je duga krečnjačka litica, koja se spušta do vrela Solotuške reke.

O njemu nema istoriografskih zabeleški, a ni posebnog narodnog predanja, izuzev naziva Grad, Kulina ili Jerinin grad. Po arheolozima, Solotnik je tipičan srednjovekovni zamak, a ovaj naziv duguje selu u kome se nalazi. Prilikom arheoloških istraživanja otkriveni su fragmentarni ostaci utvrđenja iz gvozdenog doba, sa kontinuitetom u ranovizantijskom periodu, dok je zamak sa vlastelinskim dvorom nastao u XV veku.

Okamenjeni krečni malter, brojni nalazi oružja i oskudni ulomci stone grnčarije, ukazali su da je Solotnik užurbano građen i da je osvojen u turskom napadu, najverovatnije između 1459. i 1463. godine. Zamak je imao približno trapezoidnu osnovu, dimenzija 16,85 x 28,20 metara, dva ulaza i kružnu odbrambenu kulu iznad glavnih vrata iz pravca jugoistoka. U izgradnji je korišćen pritesani krečnjak i trpanac vezan krečnim malterom, a zidovi su široki od 1,20 do 1,70 metara i očuvani na visini od 4,2 metra. Cisterna za vodu, otkrivena u zamku, ima nepravilnu kružnu osnovu, sa kružnim bunarom. Arheološka istraživanja na Kulini nisu završena.